Έφτασε η στιγμή της αλήθειας;

November 21, 2025
ΒΙΝΤΕΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥ VOLODMYMIR ZELENSKY, ΑΡΧΗΓΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ (21 Νοεμβρίου 2025)
«Αυτή είναι μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία μας. Αυτή τη στιγμή, η Ουκρανία αντιμετωπίζει μια πολύ δύσκολη επιλογή: να χάσει την αξιοπρέπειά της ή να διακινδυνεύσει να χάσει έναν βασικό εταίρο. Είτε να αποδεχτεί 28 πολύπλοκα σημεία είτε να αντιμετωπίσει έναν εξαιρετικά δύσκολο χειμώνα, τον πιο δύσκολο που υπήρξε ποτέ, με πρόσθετους κινδύνους […] Θα προτείνω εναλλακτικές λύσεις, αλλά σίγουρα δεν θα δώσουμε στον εχθρό κανένα λόγο να πει ότι η Ουκρανία δεν θέλει ειρήνη. Είμαστε αναμφίβολα τόσο δυνατοί όσο ο χάλυβας, αλλά ακόμη και το ισχυρότερο μέταλλο μπορεί να σπάσει […]».
Η δήλωση του V. Zelensky που δημοσιεύθηκε σήμερα το πρωί στην Ουκρανία μπορεί ενστικτωδώς να θεωρηθεί εξαιρετικά σημαντική: μια ομιλία – σύντομη – μεταφέρει την ανείπωτη ουσία της παγκόσμιας κατάστασης. Κάθε γραμμή έχει ένα ακριβές νόημα αν αναλογιστούμε τις τελευταίες ημέρες των διαβουλεύσεων (…).
ΒΑΣΙΚΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟ: χθες και προχθές, ο Ουκρανός ηγέτης συναντήθηκε επιτέλους με τον Αμερικανό ομόλογό του… και δεν εννοούμε μόνο τους συνήθεις διπλωματικούς απεσταλμένους με κοστούμια και γραβάτες, αλλά τη στρατιωτική αντιπροσωπεία του ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ.
Άνθρωποι που δεν είναι συνηθισμένοι σε χαμόγελα και χτυπήματα στην πλάτη, που δεν είναι συνηθισμένοι σε κολακείες και αθετημένες υποσχέσεις (τις οποίες ηγέτες σε όλο τον κόσμο προσφέρουν στη χούντα του Κιέβου για πάνω από τρία χρόνια), αλλά μάλλον μια ανατριχιαστική πραγματικότητα.
Οι φήμες για αυτή τη συνάντηση δεν έχουν μεταδοθεί από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά μπορεί κανείς να αισθανθεί ότι αυτοί οι άνδρες με στολή τον αντιμετώπισαν χωρίς καμία τελετή: όχι μόνο ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις αποτυγχάνουν (κάτι που είναι κραυγαλέο), αλλά, ακόμη πιο σοβαρά, ότι η υποκείμενη οργανωτική δομή – το ίδιο το κράτος – αποτυγχάνει πίσω από την πλάτη τους.
Ολόκληρο το πολιτικοστρατιωτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, και μαζί του, έχει πυροδοτηθεί μια πραγματική κοινωνικοοικονομική μετάβαση προς την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του ουκρανικού έθνους (το εθνικό ενεργειακό σύστημα καταστρέφεται από ρωσικές αεροπορικές επιδρομές, στο κατώφλι της ψυχρής περιόδου).
Κατέληξαν, πριν φύγουν —ευγενικά, αλλά χωρίς χαμόγελο— στο συμπέρασμα ότι η Ουάσινγκτον, ακόμη και σε περίπτωση γενικής κατάρρευσης του μετώπου, ΔΕΝ θα παρέμβει.
Στην νοσοκομειακή πρακτική, οι ειδικοί συνηθίζουν να λένε στους ασθενείς που βρίσκονται σε τελικό στάδιο κάτι του τύπου: «Ό,τι μπορούσε να γίνει έχει γίνει. Δεν υπάρχει τρόπος να προχωρήσουμε παραπέρα».
——
Επομένως………ο Zelensky ενημερώθηκε ήρεμα ότι δεν θα υπάρξει επιθετική αντιμετώπιση της ουκρανικής υπόθεσης. Το μήνυμα της αμερικανικής αντιπροσωπείας πρέπει να ήταν τόσο άμεσο και σαφές που θα μπορούσε να γίνει κατανοητό ακόμη και από κάποιον που βρίσκεται σε κατάσταση παραίσθησης όπως είναι ο Zelensky (πιθανότατα) αυτή τη στιγμή.
Σε αυτό το σημείο, ο ηγέτης του Κιέβου αναγκάζεται να απευθυνθεί άμεσα στην κοινή γνώμη: ξεκινά με την «πιο δύσκολη στιγμή στην ιστορία»… μια μεγαλόπνοη έναρξη, συνήθως τον προθάλαμο της καταστροφής, όταν κάποιος απευθύνεται στο κοινό του με ΙΕΡΟ τρόπο (αφού πρέπει να τους ενημερώσει για μια γέννηση ή έναν θάνατο. Υπό τις δεδομένες συνθήκες, καμία γέννηση δεν είναι ορατή, εδώ που τα λέμε).
Έτσι, φτάνουμε στην ουσία του ζητήματος… όπως αναφέρθηκε, οι ρωσικές αεροπορίες έχουν σχεδόν καταστρέψει ολόκληρη την ενεργειακή υποδομή και τις γραμμές μεταφορών της χώρας και προχωρούν αδιάκοπα σε εβδομαδιαία βάση με εκατοντάδες υπερηχητικούς πυραύλους και αεροσκάφη ακριβείας… με αυτόν ακριβώς τον ρυθμό, η χώρα καταρρέει (η πλησιέστερη αναλογία που μπορούμε να κάνουμε σε υλικό επίπεδο είναι με τη Γερμανία τον χειμώνα του 1944-45, υπό τις επιδρομές των αγγλοαμερικανικών στόλων βομβαρδιστικών που ισοπέδωσαν το παραγωγικό της δυναμικό σε λίγους μήνες).
ΗΘΙΚΗ = είτε αποδεχόμαστε την ειρήνη των 28 σημείων του Trump (κρατώντας μύτες και αυτιά, κλαίγοντας και καταριώντας) είτε συνεχίζουμε ηρωικά τον πόλεμο, αλλά μετά κάνουμε τον σταυρό μας. Γιατί από αυτό το σημείο και μετά, συνεχίζουμε ΜΟΝΟΙ… και αντιμετωπίζουμε έναν προ-μοντέρνο χειμώνα με φωτιές αναμμένες στους δρόμους και μέσα στα σπίτια για ζεστασιά, και δάδες εδώ κι εκεί για να φωτίζουν μονοπάτια και δρόμους (επιστρέφουμε στα ξύλα και ενδεχομένως στα άλογα και τα μουλάρια για περιορισμένες μεταφορές;!).
Η Ουκρανία μπορεί κάλλιστα να αποφασίσει να συνεχίσει την αντιπαράθεση, αλλά αντιμετωπίζοντας μια οπισθοδρόμηση που από τις αρχές του 21ου αιώνα την επιστρέφει στα τέλη του 19ου αιώνα όσον αφορά την καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων (…).
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι σαφές ότι ακόμη και το «πιο δυνατό μέταλλο μπορεί να υποχωρήσει» (παραπομπή). Δεν αποτελεί έκπληξη.
Είναι επίσης σαφές ότι θα «προτείνει εναλλακτικές λύσεις» (παραπομπή), δηλαδή θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να μετριάσει αυτά τα 28 σημεία, αλλά αν αποτύχει… τότε θα γίνει αυτό που θα γίνει (αρκετή ασάφεια για να αποφευχθεί η έκφραση του ανείπωτου). ———
Συμπέρασμα. Για την αμερικανική πλευρά, το σημείο καμπής δεν είναι τίποτα το ασυνήθιστο.
Έκαναν αυτό που νόμιζαν ότι έπρεπε να κάνουν και πέτυχαν πολλούς από τους στόχους τους, οπότε από οικονομική (όχι υπαρξιακή) οπτική γωνία της σύγκρουσης, αυτό είναι αρκετό: άλλωστε, το 1949, μετά από τέσσερα χρόνια οικονομικής/στρατιωτικής υποστήριξης, η Ουάσιγκτον σταμάτησε να υποστηρίζει την εθνική υπόθεση του Chiang Kai-Shek, θεωρώντας την προσπάθεια μάταιη.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, το 2025, ελήφθη η απόφαση να αναληφθεί δράση νωρίς για να αποφευχθεί η απώλεια ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της χώρας αντί μόνο ενός μέρους της. Ο Ουκρανός ηγέτης θα μπορούσε (χρησιμοποιώ την υποθετική λέξη) να θεωρήσει αποδεκτή μια αναστροφή που θα οδηγούσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (το πραγματικό) και σε μια ειρηνευτική συμφωνία που θα υπογραφόταν μέχρι αυτόν τον χειμώνα.
Η απόφαση είναι ιστορικής σημασίας… αλλά από την άλλη, ο Zelensky – δυστυχώς γι’ αυτόν – είναι ήδη αναμεμειγμένος μέχρι το λαιμό στην ιστορία: έχει ήδη αφήσει το στίγμα του έτσι κι αλλιώς (εκατομμύρια θύματα για το τίποτα)…
Η επιλογή του αυτή τη στιγμή είναι απλώς αν θα σταματήσει στον τρέχοντα αριθμό ή θα ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕΙ αυτά τα εκατομμύρια.
Ευχαριστώ τον Daniele Lanza
Claudio Resta
Ο Κλαούντιο Ρέστα γεννήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας το 1958. Είναι πολίτης του κόσμου (Σπινόζα), ένας αντισυμβατικός φιλόσοφος και ένας διεπιστημονικός εμπειρογνώμονας, α, και καλλιτέχνης επίσης.
Μεγάλωσε σε μια οικογένεια επιστημόνων όπου πολλές επιστήμες εκπροσωπούνταν από τη φιλοσοφία μέχρι την ψυχανάλυση, από τα οικονομικά μέχρι την ιστορία, από τα μαθηματικά μέχρι τη φυσική, και όπου αυτές οι επιστήμες υπόκεινταν σε δημόσια προβολή από τα μέλη των οικογενειών τους, τους ειδικούς του αντικειμένου τους, και όλοι όσοι ανήκαν μπορούσαν να συμμετάσχουν σε έναν δημόσιο οικογενειακό διάλογο/συζήτηση για αυτά τα θέματα, εάν το επιθυμούσαν. Διαβάστε το πλήρες βιογραφικό.
Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου