Σεφέρου Μαρία

Συνέβη κι αυτό! Είχα ξεχάσει ν’ ανανεώσω το domain name “seferou.com”, με το οποίο είχα ονομάσει ένα blog μου με μικρά διηγήματα στα Αγγλικά. Σημειωτέον ότι δεν είχα λάβει καμία ειδοποίηση από τον Registrar που ήταν η εταιρεία “GoDaddy.com” , παρόλο που στο συμβόλαιο ισχυρίζονται ότι σε προειδοποιούν τρεις φορές, με απόσταση μερικών ημερών μεταξύ τους, για την ανανέωση του Domain, με την τρέχουσα τιμή που είναι λιγότερο από δέκα δολάρια.

Στις 20 Ιανουαρίου έλαβα ένα περίεργο Email από μια άγνωστη εταιρία που μου έλεγε ότι το “seferou.com” είχε κλειδώσει κι ότι επρόκειτο να διαγραφεί σύντομα. Έλεγαν ότι αυτοί μπορούσαν να το επαναφέρουν στον αρχικό ιδιοκτήτη του, δηλαδή εμένα. Η είδηση με θορύβησε και έσπευσα να διαπιστώσω αν πράγματι το “seferou.com” ήταν κλειδωμένο, και όντως ήταν. Απάντησα λοιπόν στον αποστολέα του Email ότι είχα ξεχάσει ν’ ανανεώσω τη συνδρομή των δέκα ευρώ και ρώτησα πώς θα μπορούσα τώρα να την πληρώσω και να ξεκλειδώσει το “seferou.com”. Όμως δεν πήρα ποτέ απάντηση από τον εν λόγω κύριο.

Μπήκα λοιπόν στην ιστοσελίδα του Registrar “GoDaddy.com”, και ψάχνοντας, από το ένα link στο άλλο, βρήκα την πληροφορία «”seferou.com” pending delete». Άρχισα τότε μια ατέλειωτη αλληλογραφία με την εταιρεία, το νομικό της τμήμα, και με όποιο σχετικό link έβρισκα μπροστά μου, ζητώντας να πάρω πίσω το “seferou.com” διότι περιέκλειε το ίδιο το επώνυμό μου. Ζήτησα επίσης αποδεικτικά στοιχεία ότι με είχαν ειδοποιήσει τρεις φορές και σε ποιες ημερομηνίες. Μου απάντησαν ότι εκείνοι δεν έχουν στοιχεία, και να ρωτήσω τη Google (τρέχα γύρευε δηλαδή). Με πληροφόρησαν επίσης ότι κάποια στιγμή, που κανείς δε γνώριζε πότε, το “seferou.com” θα έβγαινε στη δημοπρασία κι ότι εκεί θα μπορούσε να πλειοδοτήσω, αν ήθελα να το πάρω πίσω.

Έγινα έξω φρενών, αλλά δε μπορούσα να κάνω και τίποτα διαφορετικό. Παρακολουθούσα λοιπόν με άγχος τις τελευταίες δέκα μέρες, μπαίνοντας στο συγκεκριμένο site καμιά δεκαριά φορές την ημέρα, για να δω πότε θα έβγαινε το “seferou.com” στο σφυρί και ποια θα ήταν η εναρκτήρια τιμή του. Αντί αυτού, προχθές το πρωί που άνοιξα το “seferou.com” για να δω πού βρίσκεται η κατάσταση, βρέθηκα μπροστά σε μια προχειροφτιαγμένη ιστοσελίδα με διαφημίσεις κάθε είδους. Στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας αυτής βλέπω την ανακοίνωση:
“This domain may be for sale. Buy this Domain.”
Περίεργο πράγμα, σκέφτηκα. Δεν πρόφτασε να το αγοράσει ο άλλος και το πουλάει κιόλας;
Κάνω κλικ και συμπληρώνω τη φόρμα προσφέροντας αρχική τιμή 20 δολάρια. Μου απαντούν ότι η τιμή ήταν αστεία κι ότι έπρεπε να πληρώσω πολύ περισσότερα για να πάρω πίσω το “seferou.com”. Τους απαντώ ότι δεν μπορώ να διαθέσω περισσότερα, αλλά ας μου πουν τέλος πάντων πόσα ζητάνε. Παραθέτω κατωτέρω την απάντησή τους που έλαβα σήμερα το πρωί:

«Maria,
The owner of this domain has listed the sales price for this domain at $5,000 USD, but is willing to entertain a reasonable offer.
To make an offer, reply to this email with the offer you would like me to present to the owner of the domain.
Take Care,
Blake AcquireThisName.com
blake@acquirethisname.com»

Σε αυτό τους απάντησα με ειρωνική διάθεση, προτρέποντάς τους να το πουλήσουν όπου βρουν. Έτσι έληξε άδοξα η ιστορία αυτή… Δε μπορούσα όμως να ενδώσω σ’ έναν ωμό εκβιασμό. Η συνείδησή μου δε μου το επέτρεπε, ακόμη κι αν το τίμημα που ζητούσαν μειωνόταν. Παρ’ όλα αυτά, μ’ ενοχλεί η απώλεια. Όταν μπαίνω στο seferou.com και βλέπω ξένα και άσχετα ‘εκθέματα’, νιώθω σα να μπήκαν ιερόσυλοι μέσα στο ναό μου. Την είχα αγαπήσει αυτή τη σελιδούλα με τις short stories από τη ζωή μου, παρόλο που δεν είχα χρόνο να την ενημερώνω συχνά. Και μου αρπάξανε τη διεύθυνση που περιέχει το ίδιο το επώνυμό μου, οι βέβηλοι… Μα όχι, δεν πρέπει να ενδώσω στον εκβιασμό τους. Το καταθέτω στις εμπειρίες -μια “ευκαιρία” να γνωρίσω από πρώτο χέρι μια ακόμη πτυχή της αθλιότητας που συναντάται στη σύγχρονη ηλεκτρονική ζούγκλα. Ευτυχώς δεν έχασα το περιεχόμενο αυτής της σελίδας, αφού την είχα πρώτα σώσει σε διεύθυνση του blogspot.

Το χειρότερο όμως είναι ότι το link που οδηγεί στο seferou.com είναι καταχωρημένο σε εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, posts που είχα αναρτήσει σε πολλές δεκάδες φόρουμ, ελληνικά και ξένα, στο Διαδίκτυο, και είναι ανθρωπίνως αδύνατο να τα βρω και να το καταργήσω. Έτσι, όποιος διαβάζει εκεί τις αναρτήσεις μου και κάνει κλικ στο συγκεκριμένο link, θα βρίσκεται μπροστά σε μια άσχετη ιστοσελίδα με εμπορικό, κι όχι εντελώς αθώο, περιεχόμενο. Κι εφ’ οσον η συγκεκριμένη ιστοσελίδα δε φέρει άλλο όνομα ιδιοκτήτη, θα νομίζει ο αναγνώστης ότι είναι κι αυτή δική μου. Καταλαβαίνετε τώρα τον ηθικό διασυρμό που γίνεται εις βάρος μου…

Εν τω μεταξύ στην ιστοσελίδα του GoDaddy η προηγούμενη πληροφορία “pending delete” έχει αλλάξει, και σήμερα γράφει:

«WHOIS Underlying Registry Data:
Who’s Server Version 2.0

Domain Name: SEFEROU.COM
Registrar: ENOM383 INCORPORATED
Whose Server: whois.eNom383.com
Referral URL: http://www.eNom383.com
Name Server: DNS1.NAME-SERVICES.COM
Name Server: DNS2.NAME-SERVICES.COM
Name Server: DNS3.NAME-SERVICES.COM
Name Server: DNS4.NAME-SERVICES.COM
Name Server: DNS5.NAME-SERVICES.COM
Status: clientTransferProhibited
Updated Date: 27-jan-2009
Creation Date: 26-jan-2009
Expiration Date: 26-jan-2010
>>> Last update of whois database: Fri, 30 Jan 2009 05:32:55 EST
Κάντε κλικ εδώ.

Ψάχνοντας για σχετικές πληροφορίες στο Διαδίκτυο βρήκα ότι οι ομηρίες Domains που οι ιδιοκτήτες τους ξέχασαν ν’ ανανεώσουν τη συνδρομή και εκβιασμοί αυτού του είδους είναι συνηθισμένη πρακτική στη ζούγκλα του Ιντερνέτ. Παραθέτω μια τέτοια περίπτωση:

«Even Microsoft hasn’t been immune – a few years back, it was the subject of some ridicule when it failed to renew its www.hotmail.com domain on time. Some kind soul noticed that the domain had expired, and re-registered it on their behalf, before it could have been scooped up by some other party with a nefarious purpose. On that occasion, Microsoft got lucky, but we are aware of instances where companies were victimized and their domain taken in hostage for astronomous sums of money.» Ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Share on Facebook

Tweet

Follow us