Oι Αλβανοί εξεγέρθηκαν εναντίον της διαφθοράς! Εμείς;

Βεβαίως και καταδικάζω τη βία, λαϊκή ή κυβερνητική. Ωστόσο, δείτε και την άμεση αντίδραση των Αλβανών εισαγγελέων εδώ.

Το ερώτημά μου, όμως, είναι: στην Ελλάδα πώς αντιμετωπίζουμε τη διαφθορά; Μήπως πολύ χαλαρά, ως διασκεδαστικό πολιτικό χαβαλέ; Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που ξεσηκωθήκαμε, μαζικά και ΕΙΡΗΝΙΚΑ, εναντίον της διαφθοράς σε “υψηλούς τόπους”; Θυμάται κανείς, ωρέ σύντροφοι!

Μήπως ξεσηκωθήκαμε τότε που αποστέλλονταν οι κούτες των πάμπερς με τα εκατομμύρια σε στελέχη της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, σε αντάλλαγμα για την εντολή που είχε δοθεί “άνωθεν” στις ΔΕΚΟ να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους στην Τράπεζα Κρήτης, δηλαδή στην τράπεζα του Κοσκωτά;

Για τη σκοτεινή εκείνη εποχή – το επονείδιστο “έπος Κοσκωτά” – που ανέτειλε σχεδόν συγχρόνως με τον ημιανατέλλοντα και μηδέποτε πλήρως ανατείλαντα πράσινο ήλιο του εν Eλλάδι απατηλού σοσιαλισμού, έγραφε η έγκριτη Ελευθεροτυπία:

«Από το ’82 “δανείζει” Κοσκωτά ο Ρουμελιώτης.Από το 1982 χρηματοδοτούσε τον Κοσκωτά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα για εταιρείες φαντάσματα με τεράστια ποσά. Τούτο προκύπτει από έγγραφα που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα σε κάποια από τις κρύπτες του Κοσκωτά στην Ελλάδα και έχει στην κατοχή της η “Ε”.
Από τον Ιούλιο του 1982, ο τότε νέος υφυπουργός Συντονισμού Παν. Ρουμελιώτης χορήγησε στην εταιρεία-φάντασμα “Θρακομακεδονική” του Γ. Κοσκωτά, τότε απλού υπαλλήλου της Τράπεζας Κρήτης, 158 εκατομμύρια δρχ., από τα οποία ούτε δραχμή δεν επενδύθηκε, έστω και για ένα απλό τούβλο. (…)
Συμπίπτει δε, περιέργως, η δανειακή αυτή ενίσχυση του Παν. Ρομελιώτη προς τον Κοσκωτά με το χρόνο αγοράς του περίφημου 2% των μετοχών της Τράπεζας Κρήτης, στην οποία ήταν απλός υπάλληλος. (…)» ( Ελευθεροτυπία, Γ. Μαύρος, 4/11/1989)

Μήπως ξεσηκωθήκαμε για το αποτέλεσμα της «μητέρας όλων των δικών», που κατ’ ευφημισμό είχε ονομαστεί “Κάθαρση”; Κάθε άλλο! Να τι έγραφε ο Πάνος Λουκάκος στην Kαθημερινή, στις 19-1-1992:

«Πίσω από μία απόφαση.Ο ελληνικός λαός δεν θέλησε. Και οι πολιτικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν. (…) Ο ελληνικός λαός εξέπεμψε σαφέστατο μήνυμα ότι δεν θέλει κάθαρση (…), συσπειρωνόμενος σε ποσοστό 40% και σε τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις γύρω από το ΠΑΣΟΚ.»
Μήπως ξεσηκωθήκαμε για το κουκούλωμα των σκανδάλων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εκ των οποίων το κυριότερο κατά τη γνώμη μου ήταν το ξεπούλημα της ΑΓΕΤ, της πιο χρυσοφόρας και στρατηγικής σημασίας εταιρείας της χώρας μας, στο εξευτελιστικό ποσόν των 124 δισ. δραχμών, με κάποιο Γεωργιάδη να παίρνει προμήθεια ύψους 34,5 εκ. δολαρίων; Και γιατί ήταν εθνικό έγκλημα; Διότι η ΑΓΕΤ καθιστούσε τη χώρα μας δεύτερη μετά την Ιαπωνία σε εξαγωγή τσιμέντων. Και γιατί ήταν σκάνδαλο; Διότι μόνο η αξία των βιομηχανικών εγκαταστάσεων της ΑΓΕΤ ανερχόταν τότε σε 320 δισ. δραχμές, με 41 θυγατρικές εταιρείες, η δε ακίνητη περιουσία της ήταν ανεκτίμητη. (Από την αγόρευση στην ολομέλεια της Βουλής, 15/9/1994, του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Δ. Κωστόπουλου, μεγάλο μέρος της οποίας έχω συμπεριλάβει στο βιβλίο μου “Τα Οψώνια της Δημοκρατίας”).
Μήπως ξεσηκωθήκαμε όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, στις 31/12/1994, εξήγγειλε την αναστολή των ποινικών διώξεων κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, προφανώς διότι κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει;
Μήπως ξεσηκωθήκαμε τότε που ο Κώστας Σημίτης έπαιξε τα χρήματα των ασφαλισμένων στο τζόγο του ΧΑΑ, πράξη που σηματοδότησε την κατάρρευση των Ασφαλιστικών Ταμείων;

Μήπως ξεσηκωθήκαμε για τη μεγάλη σφαγή των αμνών στον κρανίου τόπο – τη Σοφοκλέους – κάτω από τον εκμαυλισμό και την παραπλάνηση περί σίγουρης επένδυσης των Σημίτη και Παπαντωνίου, εμπνευστών του απατηλού λαϊκού καπιταλισμού;

Μήπως ξεσηκωθήκαμε για τα άγρια παιχνίδια των κρατικών μετοχών, με επικεφαλής τη μετοχή της Τράπεζας της Ελλάδας, το 1999; (Δείτε εδώ)

Μήπως ξεσηκωθήκαμε για τα απατηλά δομημένα ομόλογα του Βούδα της Ραφίνας, Κώστα Καραμανλή;

Μήπως ξεσηκωθήκαμε με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου που τελικά κουκουλώθηκε, ή με εκείνο της Siemens που τάχα διερευνά η Βουλή εδώ και ένα χρόνο;

Δείτε εδώ εν συντομία τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα των κυβερνήσεών μας για τα οποία ο ελληνικός λαός ποτέ δεν βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί. Τα ανέχτηκε, τα χώνεψε, και τώρα, όπως ήταν νομοτελειακά αναμενόμενο, πληρώνει βαρύ τίμημα για την παράλυση των ηθικών του αντανακλαστικών.

Και το ανατριχιαστικότερο όλων, δεν βγήκαμε στους δρόμους μαζικά, δεν σείστηκε η πρωτεύουσα και οι άλλες πόλεις της Ελλάδας από πολίτες διαμαρτυρόμενους για την απεμπόληση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από το σημερινό πρωθυπουργό George Papandreou, δηλαδή για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας το οποίο ελαφρά τη καρδία επιτέλεσε. (Δείτε εδώ).

Τούτες τις μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμη συγκάλυψης σκανδάλου, εκείνου της Siemens. Τα σημερινό άρθρο της Ελευθεροτυπίας με τον εύστοχο τίτλο «Αποκαλυπτήρια μιας Συγκάλυψης» μας προϊδεάζει για το τι μπορούμε να περιμένουμε. Μία από τα ίδια…

Πότε επιτέλους θα ξεσηκωθούμε μαζικά και δυναμικά, αλλά πάντα ειρηνικά, εναντίον όλων αυτών που διαχρονικά μας εμπαίζουν και μας καταληστεύουν, βουλιάζοντας τη χώρα μας όλο και βαθύτερα στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση, και υποδουλώνοντάς την τελικά σε ξένη μπότα; Οι Αλβανοί μας έβαλαν τα γυαλιά, παρότι ο Ενβέρ Χότζα τους είχε βάλει στο γύψο επί τέσσερις δεκαετίες. Προς το παρόν τουλάχιστον, δείχνουν περισσότερο δυναμισμό και λιγότερη ανεκτικότητα στη διαφθορά της κυβέρνησής τους από μας.

Κακά τα ψέματα, φίλτατοι… Καταντήσαμε ένας μαλθακός λαός που ανέχεται στο σβέρκο του προδότες και απατεώνες πολιτικούς, αρκεί να ψιλοβολεύεται και ο ίδιος πουλώντας την ψήφο του αντί πινακίου φακής. Να όμως που αυτή η τακτική μας έφτασε στο σημείο όπου τώρα πια ακόμη και το πινάκιο φακής δεν είναι δεδομένο…

Ωστόσο, για να ξεσηκωθεί σύσσωμος ο λαός χρειάζεται έναν οξυδερκή εθνικό ηγέτη που θα τον εμπνεύσει και θα τον ενώσει. Όμως τέτοιοι ηγέτες μας τελείωσαν προ πολλού. Μας έχουν απομείνει μόνο εθνοπροδότες κομματάρχες-νάνοι… Αυτούς θέλαμε. Διότι κάθε λαός έχει την ηγεσία που του ταιριάζει!

Απολαύστε το επόμενο video και φρίξτε με τη φαυλοδημοκρατία της συναλλαγής που πολλοί ακόμη πίνετε νερό στ’ όνομά της: