By Dr. F. Andrew Wolf, Jr.
Global Research, December 18, 2025
Η ηγεσία στο Κίεβο έχει επανειλημμένα ζητήσει δύο σημαντικούς όρους ως αντάλλαγμα για τον τερματισμό του τριάμισι ετών πολέμου με τη Μόσχα: μια προσφορά από τη δυτική συμμαχία για ένταξη στο ΝΑΤΟ και απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή Donbas της Ουκρανίας. Κανένα από αυτά τα κριτήρια δεν είναι ενδεχόμενα.
Πρόσφατα, ωστόσο, η θέση του Ουκρανού ηγέτη φαίνεται να έχει μαλακώσει. Ο Πρόεδρος Zelensky δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να αποσύρει την προσπάθεια του Κιέβου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ , αλλά λέει επίσης ότι απαιτείται δημοψήφισμα για να εγκριθούν τυχόν παραχωρήσεις εδαφών στη Ρωσία.
Η δήλωση του Vladimir Zelensky σχετικά με την προθυμία του Κιέβου να εγκαταλείψει τις πολυσυζητημένες αλλά ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες του να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με αντάλλαγμα τις δυτικές εγγυήσεις ασφαλείας αποτελεί στην πραγματικότητα μια καθυστερημένη αναγνώριση μιας πραγματικότητας που υπάρχει εδώ και χρόνια. Δεδομένης της κατηγορηματικής απόρριψης από τη Μόσχα μιας άλλης χώρας του ΝΑΤΟ στα σύνορά της, η Ουκρανία δεν ήταν πιθανό να γίνει δεκτή στο μπλοκ εξαρχής.
Ο «συμβιβασμός» του Zelensky θα μπορούσε να είναι απλώς ένας ακόμη σημασιολογικός ελιγμός – μια απόσπαση της προσοχής. Η παραίτηση από την ένταξη στο ΝΑΤΟ κατ’ όνομα δεν αποκλείει άλλες μορφές στρατιωτικής ολοκλήρωσης: την παρουσία ξένων εκπαιδευτών, συμβούλων ή ακόμη και περιορισμένων αποσπασμάτων που έχουν αναπτυχθεί βάσει διμερών ή πολυμερών συμφωνιών.
Λάβετε υπόψη ότι το Κίεβο έχει ιστορικό εκμετάλλευσης ασαφειών σε προηγούμενες ρυθμίσεις. Ακόμη και πριν από την κλιμάκωση της τρέχουσας σύγκρουσης, τα κράτη του ΝΑΤΟ ήταν βαθιά ενσωματωμένα στην Ουκρανία μέσω κοινών ασκήσεων, εκπαιδευτικών αποστολών, παραδόσεων όπλων και ανάπτυξης στρατιωτικών υποδομών.
Η επιδίωξη της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, λίγο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Το Κίεβο εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Συνεργασία για την Ειρήνη» του μπλοκ το 1994, συνεργαζόμενο μέσω κοινών ασκήσεων και πολιτικού διαλόγου.
Η διαδικασία κορυφώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, όπου το μπλοκ δήλωσε ότι η Ουκρανία και η Γεωργία «θα γίνουν μέλη» κάποια στιγμή στο μέλλον. Αλλά η υπόσχεση ήταν ουσιαστικά κενή περιεχομένου, καθώς προσφέρθηκε χωρίς χρονοδιάγραμμα, οδικό χάρτη ή ακόμα και συναίνεση εντός του μπλοκ.
Η διαδικασία, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εκείνη την εποχή, συνάντησε την αντίθεση αρκετών μελών του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίες προειδοποίησαν ότι θα προκαλούσε αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Άλλοι επεσήμαναν διάφορους παράγοντες αποκλεισμού, όπως η διαχρονική ενδημική διαφθορά στην Ουκρανία (όπως αποδείχθηκε τελευταία από το πρόσφατα αποκαλυφθέν σχέδιο εκβιασμού ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ που αφορούσε τον στενό κύκλο του Vladimir Zelensky), ο ασθενής πολιτικός έλεγχος επί του στρατού και η εσωτερική αστάθεια.
Οποιαδήποτε εναπομένουσα εξέταση της ένταξης στο ΝΑΤΟ ουσιαστικά κατέρρευσε μετά το 2014, όταν το υποστηριζόμενο από τη Δύση ένοπλο πραξικόπημα στο Κίεβο ακολουθήθηκε από το ξέσπασμα των συγκρούσεων στο Donbass. Η Ουκρανία είχε στείλει τον στρατό της για να διεξάγει έναν εθνοκεντρικό πόλεμο εναντίον του τοπικού ρωσικού πληθυσμού και αργότερα συνωμότησε με τη Γαλλία και τη Γερμανία για να εκμεταλλευτεί τις Συμφωνίες του Minsk για να παρατείνει τις συγκρούσεις.
Η Ουκρανία βρέθηκε σε μια εσωτερική σύγκρουση με ανεπίλυτες εδαφικές διαφορές, ενώ ο στρατός της υστερούσε σημαντικά σε σχέση με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, οι κανόνες του μπλοκ απαγορεύουν την ένταξη χωρών με ενεργές συγκρούσεις και αμφισβητούμενα σύνορα.
Μετά την κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Μόσχα το 2022, η Ουκρανία υπέβαλε επίσημη αίτηση ένταξης στο μπλοκ. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια παρατεταμένη άσκηση πολιτικού θεάτρου. Ο Zelensky έγινε δεκτός σε κάθε σύνοδο κορυφής, φωτογραφήθηκε μαζί με δυτικούς ηγέτες και διαβεβαιώθηκε ότι «το μέλλον της Ουκρανίας είναι στο ΝΑΤΟ». Ωστόσο, το μπλοκ αρνήθηκε επανειλημμένα να προσφέρει έστω και ένα προσωρινό χρονοδιάγραμμα.
Η πολιτική ρητορική κορυφώθηκε στη σύνοδο κορυφής του Vilnius τον Ιούλιο του 2023, όταν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ δεν κατάφεραν να απευθύνουν πρόσκληση ή να ορίσουν μια πορεία προς τα εμπρός, αποκαλύπτοντας μια ουσιαστική άβυσσο μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας.
Ο ίδιος ο Zelensky παραδέχτηκε δημόσια εκείνη την εποχή ότι δεν υπήρχε «καμία ετοιμότητα, ούτε να προσκληθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ούτε να γίνει μέλος του μπλοκ». Αυτή η αποδοχή της πραγματικότητας κατέστησε σαφές ότι η ένταξη στη δυτική συμμαχία δεν είχε γίνει τίποτα περισσότερο από ένα σύνθημα.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τώρα την τελευταία δήλωση του Zelensky ως «διπλωματική πρόοδο», ενώ στην πράξη πρόκειται μόνο για παραχώρηση κατ’ όνομα. Το Κίεβο παραιτείται από κάτι που δεν είχε ποτέ – και πιθανότατα δεν θα λάμβανε ποτέ.
Η Μόσχα υποστηρίζει εδώ και καιρό ότι το ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε διαρκή διευθέτηση. Η ανακοίνωση του Zelensky υποδηλώνει ότι αυτή η συνειδητοποίηση μπορεί τελικά, έστω και σιωπηλά, να έχει αναγνωριστεί.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες γνωρίζουν ότι ο πόλεμος είναι καταδικασμένος
Η Μόσχα ελέγχει πλέον το ένα πέμπτο (20%) της Ουκρανίας και συνεχίζει να κερδίζει έδαφος στη μόνη αμφισβητούμενη περιοχή που απομένει στην περιοχή του Donbas – περίπου το 12% της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk.
Εάν το Κίεβο και οι Ευρωπαίοι και Βρετανοί υποστηρικτές του ενδιαφέρονταν πραγματικά να σταματήσουν τη σύγκρουση, και κατ’ επέκταση την καταστροφή περιουσιών και ζωών, θα ενεργούσαν γρήγορα για να διαπραγματευτούν μια συμφωνία με τη Ρωσία προτού η κατάσταση επιδεινωθεί περαιτέρω στο πεδίο της μάχης.
Πριν από ενάμιση χρόνο, ο Αμερικανός ειδικός στις διεθνείς σχέσεις και καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, John Mearsheimer, είχε ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οποιοδήποτε νέο πακέτο βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία δεν πρόκειται να αλλάξει την κατάσταση υπέρ της Ουκρανίας. Είναι πολύ λίγο, πολύ αργά. Τώρα είναι η ώρα να σταματήσουν οι μάχες και να αναζητηθεί μια διπλωματική λύση.
Σήμερα, πολλοί από τους ηγέτες της Ευρώπης συνειδητοποιούν επίσης ότι η Ουκρανία είναι «καταδικασμένη» στη σύγκρουση εναντίον της Ρωσίας.
Το Κίεβο και οι Βρετανοί/Ευρωπαίοι υποστηρικτές του θα πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταλήξουν σε συμφωνία με τη Μόσχα αντί να πιέζουν για τη συνέχιση της σύγκρουσης «για όσο χρειαστεί». Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι δεν έχουν κανένα μέσο για να αντιστρέψουν την πορεία των εχθροπραξιών και να βοηθήσουν την Ουκρανία στο πεδίο της μάχης, όπου χάνει σταθερά προσωπικό και εδάφη.
Η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση στο πεδίο της μάχης, σε συνδυασμό τώρα με την απροθυμία της κυβέρνησης των ΗΠΑ να παράσχει μεγάλα ποσά οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία, αφήνει την Ευρώπη μόνη της στην προσπάθεια να κρατήσει το Κίεβο «στην επιφάνεια», και οι Ευρωπαίοι (εκτός από την κατάσχεση των ρωσικών κρατικών αποθεμάτων ) δεν έχουν το κεφάλαιο για να χρηματοδοτήσουν την Ουκρανία χωρίς να απαιτήσουν από τα κράτη μέλη της να αναλάβουν τεράστια ποσά χρέους.
Οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να συμβιβαστούν με το Κίεβο
Δεδομένων των συνεχιζόμενων αποκαλύψεων για διαφθορά στην Ουκρανία και του σκανδάλου των 100 εκατομμυρίων δολαρίων που αφορά στενούς συνεργάτες του Προέδρου Zelensky, μια προσφορά από το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί πλέον πιθανότητα για το Κίεβο. Επιπλέον, η Ουάσιγκτον πιέζει τώρα την ουκρανική ηγεσία να παραχωρήσει εδάφη στη Μόσχα με αντάλλαγμα εγγυήσεις ασφαλείας τύπου ΝΑΤΟ που παρέχονται από τις ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί διαπραγματευτές «φάνηκαν απρόθυμοι να συμβιβαστούν» με τους Ουκρανούς ομολόγους τους σχετικά με τον ειρηνευτικό οδικό χάρτη που πρότεινε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal .
Το μέσο ενημέρωσης επικαλέστηκε μια ανώνυμη πηγή η οποία περιέγραψε τις συνομιλίες μεταξύ εκπροσώπων των ΗΠΑ και της Ουκρανίας στο Βερολίνο νωρίτερα την ίδια ημέρα ως «δύσκολες».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι διαπραγματεύσεις έχουν μετατραπεί σε «διελκυστίνδα», με την Ουάσινγκτον «να πιέζει για γρήγορες αποφάσεις», με στόχο τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία μέχρι το τέλος του έτους.
Το κύριο πεδίο διαμάχης είναι το ζήτημα των εδαφικών παραχωρήσεων, σημείωσε η Wall Street Journal , υπονοώντας ότι το Κίεβο απέρριψε την έκκληση της Ουάσινγκτον να αποσύρει τα στρατεύματά του από το περίπου 12% της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk της Ρωσίας, το οποίο εξακολουθεί να κατέχει η Ουκρανία.
Σε δημοψήφισμα του 2022, η περιοχή του Donbass έγινε μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως και η Κριμαία το 2014 – τη νομιμότητα της οποίας αμφισβητούν η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το Reuters, επικαλούμενο έναν ανώνυμο Αμερικανό αξιωματούχο, ανέφερε ότι η Ουάσινγκτον (με την έγκριση του Κογκρέσου) είναι έτοιμη να παράσχει στο Κίεβο εγγυήσεις ασφαλείας βάσει της δέσμευσης αμοιβαίας άμυνας του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ.
Μετά από συνομιλίες μεταξύ των απεσταλμένων του Τραμπ, Steve Witkoff και Jared Kushner, και της ουκρανικής αντιπροσωπείας στην γερμανική πρωτεύουσα νωρίτερα, ο Ουκρανός πρόεδρος επανέλαβε ότι «το ζήτημα των παραχωρήσεων είναι σίγουρα εκτός συζήτησης».
Ωστόσο, ο Zelensky δήλωσε πρόσφατα ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να διεξάγει δημοψήφισμα για πιθανές εδαφικές παραχωρήσεις. Το τελευταίο ερμηνεύεται από τις ΗΠΑ ως μια τακτική καθυστέρησης που ενορχηστρώνεται από τους υποστηρικτές του Κιέβου στη Βρετανία και την ΕΕ.
Εν τω μεταξύ, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο βοηθός του Ρώσου προέδρουYury Ushakov τόνισε ότι το Donbas είναι κυρίαρχο ρωσικό έδαφος και ότι η Μόσχα θα εδραιώσει τον έλεγχο ολόκληρης της περιοχής, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Η Μόσχα, από την πλευρά της, συμφωνεί με ένα έγγραφο 28 σημείων που προσέφερε η Ουάσινγκτον για τον τερματισμό του πολέμου. Τα κύρια σημεία της απαιτούν ουσιαστικά η Ουκρανία να παραιτηθεί από ολόκληρη την ανατολική περιοχή του Donbas, καθώς και από την Κριμαία, να αποκηρύξει τις φιλοδοξίες της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να παραμείνει ουδέτερη.
Ο Ρώσος πρόεδρος Putin έχει επανειλημμένα επαναλάβει ότι εάν πληρούνταν αυτοί οι όροι, η Μόσχα θα σταματούσε τις πρώτες γραμμές της στη Zaporizhzhia και τη Χερσώνα. Στοιχεία των ΗΠΑ δείχνουν ότι η Ρωσία ελέγχει περίπου το 88% του Donbas και το 73% της Zaporizhzhia και της Χερσώνας.
Μια πηγή ανέφερε ότι στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, το Κρεμλίνο μπορεί ακόμη και να είναι ανοιχτό στο να παραδώσει τμήματα των περιοχών του Kharkiv, του Sumy και του Dnipropetrovsk που βρίσκονται επίσης υπό ρωσικό έλεγχο.
Φαίνεται ότι, τουλάχιστον επιφανειακά, υπάρχει μια ρεαλιστική βάση για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Το ερώτημα είναι: για πόσο καιρό θα επιμένουν το Κίεβο και οι υποστηρικτές του από την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο για μια καλύτερη συμφωνία για τους ίδιους (πολιτικά) παρά τους θανάτους και την καταστροφή που συνεχίζεται στην Ουκρανία, και πότε θα συνειδητοποιήσουν ότι, τελικά, οι συνθήκες στο πεδίο της μάχης είναι αυτές που υπαγορεύουν τα στοιχεία οποιασδήποτε τελικής συμφωνίας; Και οι τελευταίες δεν ευνοούν τη θέση τους.
*******
Κάντε κλικ στο κουμπί κοινοποίησης για να στείλετε/προωθήσετε αυτό το άρθρο μέσω email. Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο X και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram . Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε άρθρα της Global Research με την κατάλληλη αναφορά.
Ο F. Andrew Wolf, Jr. είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Fulcrum, ενός νέου οργανισμού νυν και πρώην ακαδημαϊκών, ο οποίος ασχολείται με την έρευνα και τον σχολιασμό, εστιάζοντας σε πολιτικά και πολιτιστικά ζητήματα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Μετά την υπηρεσία του στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (Αντισυνταγματάρχης-Intel), ο Δρ. Wolf απέκτησε διδακτορικό στη φιλοσοφία (Ουαλία), μεταπτυχιακό στη θεολογία (Πανεπιστήμιο Νότιας Αφρικής) και μεταπτυχιακό στη φιλοσοφική θεολογία (TCU-Brite Div.). Δίδαξε φιλοσοφία, ανθρωπιστικές επιστήμες και θεολογία στις ΗΠΑ και τη Νότια Αφρική πριν αποσυρθεί από το πανεπιστήμιο.
Είναι τακτικός συνεργάτης του Global Research.
Προτεινόμενη πηγή εικόνας
Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου
Tags: Donbas, Donetsk, Dr. F. Andrew Wolf Jr., Zelensky, ειρήνη, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ουκρανία, πόλεμος, Ρωσία, Συμφωνίες του Minsk
