Διατί εφρύαξαν οι καθαρόαιμοι “Ορθόδοξοι” που θα αναγκαστούν να γιορτάσουν την Ανάσταση στις 9:00 μ.μ. του Μ. Σαββάτου και όχι τα μεσάνυχτα; Μάλιστα κάποιος “πασχαλιολόγος”, ένθερμος υπερασπιστής του δόγματος – μου διαφεύγει το όνομά του -, διέρρηξε τα ιμάτιά του στον αέρα από ιερό θυμό για την “βλασφημία” αυτή, στην οποία συναίνεσε και η Ιερά Σύνοδος.
Και όμως, η ίδια η Καινή Διαθήκη καταρρίπτει το παιδαριώδες αφήγημα της σωματικής ανάστασης του Ιησού.
Όπως ορίζει το Ορθόδοξο “Πιστεύω”, ο Χριστός αναστήθηκε την τρίτη μέρα εκ νεκρών με το φυσικό του σώμα, έτσι όπως ήταν πριν από τη Σταύρωση, και ο τάφος έμεινε άδειος. Μάλιστα, για να πείσει τους μαθητές του ότι ήταν ζωντανός, ο αναστημένος Ιησούς έφαγε και ψάρι μαζί τους!
«Και ενώ αυτοί, από τη χαρά, ακόμα απιστούσαν και θαύμαζαν, είπε σ’ αυτούς: Έχετε εδώ κάτι φαγώσιμο; Και εκείνοι έδωσαν σ’ αυτόν ένα μέρος από ψημένο ψάρι, και ένα μέρος κηρήθρας από μέλι. Και καθώς τα πήρε, έφαγε μπροστά τους». (Κατά Λουκά 24: 33-43)
Και πού πήγε ο Χριστός μετά την Ανάσταση με το φυσικό του σώμα; Πήγε, λένε, στον Ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Πατρός, ο οποίος είναι Πνεύμα. Αριστερά του Πατρός προφανώς ήταν το Άγιο Πνεύμα, κι έτσι η Αγία Τριάδα συμπληρώθηκε!
Το Ορθόδοξο δόγμα όμως λέει ότι η Αγία Τριάδα είναι ομοούσιος και αχώριστος. Κι αφού είναι ομοούσιος, πρέπει και οι τρεις συνιστώσες της Θεότητας να είναι από την ίδια ουσία. Μα αν ο Χριστός αναστήθηκε με το φυσικό σώμα πώς έχει την ίδια ουσία με τον Πατέρα εκεί που βρίσκεται τώρα; Μήπως και ο Πατέρας έχει φυσικό σώμα; Είναι αστείο και να το σκεφτούμε.
Ο Πατέρας είναι Πνεύμα, όπως Πνεύμα είναι και το Άγιο Πνεύμα, αν πιστέψουμε το δόγμα της Αγίας Τριάδος που μιλάει για Πατέρα, Υιό και Πνεύμα.
Τώρα σε τι διαφέρει – αν διαφέρει – ο Πατέρας Πνεύμα από το Άγιο Πνεύμα, είναι ένα ακόμη μυστήριο. Εδώ σταματάει η λογική και αναλαμβάνει τα περαιτέρω η δογματική ακροβασία. Σε κάθε περίπτωση, είτε συμπίπτει ο Πατέρας με το Άγιο Πνεύμα, οπότε έχουμε Δυάδα κι όχι Τριάδα, είτε δεν συμπίπτει οπότε έχουμε μεν Τριάδα, η ουσία όμως του Υιού, εφόσον αναστήθηκε με το σώμα, είναι διαφορετική, άρα το ομοούσιον πάει περίπατο.
Αν όμως δεν θέλουμε να ακυρώσουμε το ομοούσιον, τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε σωματικά αλλά πνευματικά. Και για ν’ ακριβολογούμε, ούτε πνευματικά αναστήθηκε, διότι το πνεύμα του δεν πέθανε ποτέ. Απλά παρέδωσε το Πνεύμα του στο Θεό όταν εξέπνευσε.
«Ότε λοιπόν έλαβε το όξος ο Ιησούς, είπε, Τετέλεσται• και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα». (Κατά Ιωάννην, 19:30)
«Και φωνάξας με φωνήν μεγάλην ο Ιησούς είπε: Πάτερ, εις χείρας σου παραδίδω το πνεύμα μου• και ταύτα ειπών εξέπνευσεν». (Κατά Λουκάν 23:46)
Άρα το πνεύμα του Ιησού δεν πέθανε για ν’ αναστηθεί σε τρεις ημέρες.
Κι όμως, παρόλο που είναι τόσο προφανές ότι ο Ιησούς παρέδωσε το Πνεύμα του στο Θεό όταν εξέπνευσε, αυτό δεν αρκεί στους προσκολλημένους στο φυσικό σώμα Χριστιανούς. Θέλουν σώνει και καλά να το ξαναποκτήσουν όταν θ’ αναστηθούν εκ νεκρών στη λεγόμενη “Δευτέρα Παρουσία”- σε ποια ηλικία άραγε και σε ποια σωματική κατάσταση;
Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι «σπείρεται σώμα ζωϊκόν, ανίσταται σώμα πνευματικόν. Είναι σώμα ζωϊκόν, και είναι σώμα πνευματικόν». (Α’ Προς Κορινθίους, 15:44)
Άρα δεν υπάρχει άλλη ενδιάμεση κατάσταση σώματος που θα μπορούσε να είχε πάρει ο Χριστός μετά την Ανάστασή του.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι υπήρχε όμως, θα προσέκρουε στο ομοούσιον της Τριάδος.
Είναι λοιπόν αυταπόδεικτο ότι δεν υπήρξε καμία ανάσταση του σώματος του Χριστού παρά μόνον έξοδος του αθάνατου πνεύματος από το σώμα του καθώς ξε-ψυχούσε και παράδοση εις “χείρας του Πατρός του”.
«Και το χώμα (σώμα) θα επιστρέψει στη γη από την οποία προήλθε, ενώ το πνεύμα θα επιστρέψει στο Θεό ο οποίος το έδωσε». (Εκκλησιαστής 12: 7)
Tags:
Αγία Τριάδα,
ανάσταση,
Ιησούς,
πνεύμα,
Σταύρωση,
Χριστός