Μέχρι το 2017, όταν ο Klaus Schwab, ο αρχιτέκτονας των παγκοσμιοποιητικών φιλοδοξιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, καυχιόταν ανοιχτά για το πώς είχε επηρεάσει την καναδική κυβέρνηση, ο Trudeau και το μισό του υπουργικό συμβούλιο είχαν γίνει οπαδοί του προγράμματος του WEF Young Global Leaders.
Για χρόνια, η ηγεμονία του Trudeau ήταν το τέλειο μοντέλο για τη διακυβέρνηση που πρεσβεύει το WEF: ανοιχτά σύνορα, αμείλικτη φορολογία του άνθρακα, αταλάντευτη ευθυγράμμιση με τους πολέμους αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ και σεβασμός στους εταιρικούς ολιγάρχες σε βάρος των απλών Καναδών.
Το αποτέλεσμα; Μια κατακερματισμένη χώρα, ένας κατακερματισμένος ενεργειακός τομέας, οι τιμές των κατοικιών να εκτοξεύονται στα ύψη και η εθνική κυριαρχία να διαβρώνεται συστηματικά από τις πολιτικές που υπαγορεύονται από τις αίθουσες συνεδριάσεων στο Davos και όχι στην Ottawa.
Ένα έθνος χωρίς σύνορα, με χρέη, ένα υπάκουο έθνος: αυτός ήταν ο Καναδάς.
Ο Justin Trudeau έφυγε δακρυσμένος, καθώς το πλήθος ξέσπασε σε χειροκροτήματα για να γιορτάσει την αποχώρησή του.
Είχε κάνει τον Καναδά μια ντροπή σε παγκόσμιο επίπεδο και σε ηθικό και νομικό επίπεδο, ειδικά για τις συμπάθειές του για τους Ουκρανοναζί, για τον Σιωνισμό του, για τις πάρα πολλές παραχωρήσεις του στην παιδεραστία, για το ότι σκότωσε την ελευθερία του λόγου, για την επιβολή άγριων διακρίσεων σε βάρος των μη εμβολιασμένων, φτάνοντας μέχρι το κλείδωμα των τραπεζικών λογαριασμών των οδηγών φορτηγών που διαμαρτυρήθηκαν για τα μέτρα που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Και άλλες βρομιές του είδους, όπως για παράδειγμα οι πόλεις των στρατοπέδων συγκέντρωσης 15 λεπτών.
Τώρα ο Trump θέλει ο Καναδάς να γίνει η 51η πολιτεία, για να δώσει ζωή σε μια Βορειοαμερικανική Ένωση.
Είναι όμως βολικό για τον Καναδά να συγχωνευθεί με ένα κράτος χρεωμένο μέχρι το λαιμό του;
Ίσως δεν είναι θέμα ελεύθερης επιλογής και υπολογισμού ευκολίας αλλά αναγνώρισης μιας στρατηγικής ισορροπίας δυνάμεων.
Άλλωστε, είναι η αναγνώριση του πολύ αργού τέλους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας μετά τον νόμο περί ανεξαρτησίας της Ινδίας το 1947, εκείνου της Ροδεσίας το 1965 και του Χονγκ Κονγκ το 1997.
Μετά την υποδοχή στο όριο της εχθρότητας που δέχθηκε στην Αυστραλία ο βασιλιάς Κάρολος Γ’, δεν είναι περίεργο αν η προσκόλληση των κυριαρχιών με την Μητέρα Πατρίδα και την Κοινοπολιτεία έχει σε μεγάλο βαθμό εξατμιστεί.
Ερωτηθείς σχετικά με την ιδέα του ότι ο Καναδάς πρέπει να είναι μια πολιτεία των ΗΠΑ, ο Trump είπε:
«Απαλλαγείτε από αυτήν την τεχνητά τραβηγμένη γραμμή και ρίξτε μια ματιά στο πώς μοιάζει αυτό, και επίσης θα ήταν πολύ καλύτερο για την εθνική ασφάλεια. Μην ξεχνάτε, βασικά προστατεύουμε τον Καναδά.
Αλλά εδώ είναι το πρόβλημα με τον Καναδά. Τόσοι πολλοί φίλοι εκεί πάνω, αγαπώ τον Καναδικό λαό. Είναι υπέροχοι, αλλά ξοδεύουμε εκατοντάδες δισεκατομμύρια το χρόνο για να τον προστατεύσουμε. Ξοδεύουμε εκατοντάδες δισεκατομμύρια το χρόνο για να φροντίζουμε τον Καναδά. Χάνουμε σε εμπορικά ελλείμματα».
Από τότε που κέρδισε τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, ο Trump έχει μιλήσει για την αγορά από τις ΗΠΑ του Δανικού εδάφους της Γροιλανδίας και την ανάκτηση του ελέγχου της Διώρυγας του Παναμά από τις ΗΠΑ. Αρνήθηκε την Τρίτη να αποκλείσει στρατιωτική ή οικονομική δράση ως μέρος αυτών των επιθυμιών.
Ο Trump πρόσθεσε: «Μπορώ να πω αυτό, τους χρειαζόμαστε για οικονομική ασφάλεια».
Ο Trump δεν δεσμεύτηκε να διαπραγματευτεί μια συνθήκη με τον Παναμά, αλλά είπε: «Κοιτάξτε, η Διώρυγα του Παναμά είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα μας». Και πρόσθεσε: «Τη διαχειρίζεται η Κίνα, η Κίνα. Αλλά εμείς δώσαμε τη Διώρυγα του Παναμά στον Παναμά. Δεν τη δώσαμε στην Κίνα. Και την έχουν καταχραστεί. Έκαναν κατάχρηση αυτού του δώρου. Δεν έπρεπε να είχε γίνει ποτέ».
Θα είναι αρκετό για τις ΗΠΑ να υποσχεθούν το τέλος των εμπορικών δασμών, φορολογικές περικοπές, στρατιωτική προστασία και τέτοια πράγματα;
Θα χρειαστεί ίσως ο Trump να πραγματοποιήσει κάποιο είδος Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης;
Το σίγουρο είναι ότι αν πάρουν τον Καναδά, τη Γροιλανδία, τον Παναμά, αφού έχουν πάρει τη Σουηδία και τη Φινλανδία, οι ΗΠΑ θα ανακτήσουν την παγκόσμια δύναμη.
Ολόκληρη η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, για να μην αναφέρουμε το Μεξικό, τις Φιλιππίνες, τη νότια ήπειρο, είναι ξεκάθαρα υποκείμενα της αυτοκρατορίας της αστερόεσσας.
Μετά από αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα, τον Λίβανο, το Γκολάν και τη Συρία, όλα στον κόσμο είναι πιθανά και εύλογα στη διεθνή πολιτική…
Ευχαριστώ επίσης τον Mikos Tarsis.
Ο Claudio Resta γεννήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας το 1958, είναι πολίτης του κόσμου (Σπινόζα), φιλόσοφος και διεπιστημονικός ειδικός, ω, και καλλιτέχνης.
Μεγάλωσε σε μια οικογένεια επιστημόνων όπου πολλές επιστήμες αντιπροσωπεύονταν από τη φιλοσοφία έως την ψυχανάλυση, από την οικονομία στην ιστορία, από τα μαθηματικά στη φυσική, και όπου αυτές οι επιστήμες υποβλήθηκαν σε δημόσια προβολή από τους ειδικούς του θέματος μέλη της οικογένειάς τους. Όλοι εκείνοι των οποίων ήταν μέρος μπορούσαν να συμμετάσχουν σε δημόσιο οικογενειακό διάλογο/συζήτηση για αυτά τα θέματα, εάν το επιθυμούσαν. Διαβάστε το πλήρες βιογραφικό
Τελευταία άρθρα (2023-Σήμερα)
Αρχειοθετημένα άρθρα (2019-2022)
