Το να σκοτώνεις κατ' εντολή είναι φόνος!

By Gary D. Barnett
GaryDBarnett.com
December 1, 2025

«Ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να σκοτώσει τον αδελφό του. Δεν αποτελεί δικαιολογία ότι το κάνει με στολή: απλώς προσθέτει το αίσχος της δουλείας στο έγκλημα του φόνου».(~ Percy Bysshe Shelley)

Το 1931, ένα απόσπασμα από ένα άρθρο γνώμης του Kurt Tucholsky, με το ψευδώνυμό του Ignaz Wrobel, στο εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Die Weltbühne, ανέφερε: «Οι στρατιώτες είναι δολοφόνοι». Αυτό το απόσπασμα είναι πολύ απλό αλλά πολύ αληθινό, και παρόλο που πολλοί θα ανατριχιάσουν με την πρόταση, με οποιαδήποτε κριτική σκέψη ή έλεγχο, δεν υπάρχει άλλο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί. Οποιοσδήποτε άνθρωπος διατάζει κάποιον άλλο να σκοτώσει ένα τρίτο πρόσωπο έχει διαπράξει ένα αποτρόπαιο έγκλημα, και αν το άτομο που του έχει δοθεί αυτή η εντολή να σκοτώσει ολοκληρώσει το έργο του, είναι ένοχο φόνου. Αν αυτή η λογική γίνει ποτέ ο κανόνας, οι πόλεμοι θα σταματήσουν αμέσως και, ως εκ τούτου, θα βασιλεύσει η ειρήνη.

Πριν ζητήσετε να με σύρουν και να με τεμαχίσουν ή να μου εκτοξεύσετε βρισιές, επιτρέψτε μου να εξηγήσω τη συλλογιστική μου και να επεκτείνω τις σκέψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα. Πρώτα απ’ όλα, ήμουν στον στρατό πριν από μερικές δεκαετίες. Επιστρατεύτηκα από αυτήν την κυβέρνηση, πράγμα που σημαίνει ότι αναγκάστηκα, προφανώς παρά τη θέλησή μου, σε δουλεία. Η πρώτη μου πράξη όταν έφτασα στο κέντρο εκμάθησης του Στρατού στο Μέμφις, ήταν να σηκωθώ και να πω όσο πιο δυνατά μπορούσα ότι δεν θα έπαιρνα ποτέ καμία εντολή να σκοτώσω κανέναν στο Βιετνάμ. Αυτό προκάλεσε αρκετή αναταραχή φυσικά, αλλά παρόλα αυτά αναγκάστηκα να υπηρετήσω ενεργό υπηρεσία. Η διαφωνία μου δεν δοκιμάστηκε, καθώς ένας από τους λοχίες μου γνώριζε τι ήμουν ικανός να κάνω και φρόντισε να παραμείνω στις ΗΠΑ για το υπόλοιπο των δύο ετών μου. Το συμπέρασμα εδώ, φυσικά, είναι ότι αρνήθηκα να σκοτώσω οποιονδήποτε κατόπιν εντολής. Αν μπορούσα να το κάνω αυτό, τότε μπορούν και οι άλλοι.

Η υπακοή σε εντολές για να σκοτωθεί κάποιος άλλος δεν είναι ποτέ έγκυρη δικαιολογία για φόνο, αλλά οι στρατιώτες συνεχίζουν να σκοτώνουν γνωρίζοντας ότι θα προστατεύονται από το Κράτος. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό οφείλεται στον πραγματικό φόβο της κρατικής τιμωρίας, καθώς οι περισσότεροι που έχουν αναλάβει να σκοτώσουν κατόπιν εντολής είναι νέοι και έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, έχουν ήδη υποστεί πλήρη κατήχηση από τη γέννησή τους για να υποστηρίξουν το έθνος-κράτος και, λόγω των ψεμάτων με τα οποία έχουν τραφεί, «πιστεύουν» στον προπαγανδισθέντα σκοπό. Με άλλα λόγια, το σύνολο του πολέμου και της επιθετικότητας βασίζεται στην απόλυτη εξαπάτηση. Ανεξάρτητα από τους λόγους αυτής της παραφροσύνης, της ηλιθιότητας και του κακού, συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του Herbert Spencer όταν είπε:

«Όταν οι άνθρωποι προσλαμβάνονται για να πυροβολούν άλλους ανθρώπους κατόπιν εντολής, χωρίς να ρωτούν τίποτα για τη δικαιοσύνη του σκοπού τους, δεν με νοιάζει αν πυροβοληθούν οι ίδιοι».

Η μόνη χρήση βίας που είναι αποδεκτή σε οποιαδήποτε ηθική κοινωνία είναι αυτή της πραγματικής αυτοάμυνας ενάντια σε απειλές βλάβης ή θανάτου για τον εαυτό του, την οικογένειά του ή άλλους, όταν δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Αν στην πραγματικότητα κάποιος πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αυτή η άμυνα θα πρέπει να τερματιστεί μόλις η απειλή κατασταλεί ή ο/οι δράστης/ες εξαλειφθούν. Αυτό δεν μεταφέρεται στην ηλιθιότητα των εθνικιστικών κρατικών πολέμων, έθνους εναντίον έθνους ή οποιασδήποτε επιθετικότητας που υποτίθεται ότι «δικαιολογείται» από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όλοι οι πόλεμοι των ΗΠΑ στην ιστορία ήταν πόλεμοι επιθετικότητας και ποτέ αμυντικοί, και η δολοφονία ανθρώπων σε άλλες χώρες (ή στο εσωτερικό) κατόπιν εντολής είναι πάντα ένα αποτρόπαιο έγκλημα κατά του ανθρώπου.

Έχει ακούσει κανείς από εσάς για Αμερικανούς στρατιώτες που υποχωρούν και αρνούνται να σκοτώσουν κατόπιν εντολής; Έχετε ακούσει για στρατιώτες που προσπαθούν να εμποδίσουν άλλους στρατιώτες από το να σκοτώνουν αθώους κατόπιν διαταγής; Πόσες στρατιωτικές παραιτήσεις έχουν συμβεί για τον σαφή λόγο της άρνησης δολοφονίας, αποκλειστικά βάσει διαταγής; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι σχεδόν σε κάθε περίπτωση, καμία. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, αλλά δεν αναφέρονται ούτε εμφανίζονται ποτέ σε κανένα μέσο ενημέρωσης.

Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ο στρατός της, η ICE (Διεθνής Υπηρεσία Πληροφοριών) και οι λεγόμενες «υπηρεσίες πληροφοριών», είτε άμεσα είτε μέσω πληρεξουσίου, χρηματοδοτούν, εξοπλίζουν ή δολοφονούν κατόπιν εντολής στη Γάζα, τον Λίβανο, τη Συρία, την Υεμένη, την Ουκρανία, τη Σομαλία, τον Νίγηρα, τη Λιβύη, μέρη της Νότιας Αμερικής και ποιος ξέρει σε πόσες άλλες χώρες επίσης; Ο εγκληματικός δολοφόνος Trump διατάζει την ανατίναξη σκαφών στα ανοιχτά της Βενεζουέλας και της Κολομβίας με πυραύλους, χωρίς να γνωρίζει ποιος σκοτώνεται, σαν να έχει αυτός ή οποιοσδήποτε άλλος δικαίωμα να απαιτήσει τη δολοφονία οποιουδήποτε. Στρατιώτες σκοτώνουν επιθετικά ανθρώπους μακριά σε άλλα έθνη κατόπιν εντολής, όλα αυτά χωρίς καμία επίθεση σε αυτή τη χώρα (ΗΠΑ) κανενός είδους. Οι στρατιώτες φαίνεται πάντα να ακολουθούν εντολές χωρίς καμία αντίσταση.

Στο εσωτερικό, ο Trump έχει χρησιμοποιήσει ενέργειες στρατιωτικού νόμου για να καταλάβει πολλές πόλεις, και δολοφονίες έχουν συμβεί σε αυτό το έδαφος από την ICE, την αστυνομία και το στρατιωτικό προσωπικό, όλα κατόπιν κυβερνητικών εντολών. Εάν οποιαδήποτε διαφωνία βαθύνει και λάβει χώρα «σχεδιασμένη» πολιτική αναταραχή, αυτές οι κρατικές φρικαλεότητες μόνο θα επιδεινωθούν, και κάθε βάναυση και βίαιη επιβολή θα επιβληθεί βάσει εντολών.

Όπως δήλωσα πριν από σχεδόν 15 χρόνια:

«Υπάρχει κάποια εντολή που έχει δοθεί σε στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ και δεν τηρείται; Υπάρχει κάποιος που ο στρατός των ΗΠΑ δεν θα σκοτώσει (δολοφονήσει) όταν του δοθεί μια εντολή; Θα υπάρξει ποτέ εντολή στην οποία τα αμερικανικά στρατεύματα θα παρακούσουν; Από όσο μπορώ να καταλάβω, η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι όχι!»

«Πολλοί που διαπράττουν φρικτές πράξεις έχουν δικαιολογήσει αυτές τις πράξεις απλώς λέγοντας: “Απλώς ακολουθούσα εντολές”. Αυτή είναι μια κενή δικαιολογία και έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για να καλύψει μερικά από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα της ανθρωπότητας. Τα περισσότερα από αυτά τα εγκλήματα διαπράχθηκαν στο όνομα του πολέμου και όσοι είναι πρόθυμοι να διεξάγουν αυτούς τους άδικους πολέμους είναι εξίσου υπεύθυνοι με αυτούς που τους ξεκινούν. Ένοχοι όλοι όσοι συμμετέχουν σκόπιμα σε αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όλοι τους καταραμένοι!»

Και απλά σκεφτείτε για μια στιγμή όλες τις μαζικές δολοφονίες εδώ και μακριά που μπορούν να λάβουν χώρα με Τεχνητή Νοημοσύνη, drones, δηλητήρια και όλους τους τεχνολογικούς τρόπους για να δολοφονήσουν και να καταστρέψουν ψυχολογικά τις μάζες των εθελοντών σκλάβων που κατοικούν σε αυτή τη γη.

Τι θα κάνετε όταν περισσότερος πόλεμος στο όνομά σας ευθύνεται για τους θανάτους εκατομμυρίων ή δισεκατομμυρίων αθώων ανθρώπων; Τι θα κάνετε όσοι από εσάς στον στρατό όταν διαταχθείτε να σκοτώσετε τους φίλους και τους γείτονές σας ή/και αθώους ξένους; Τι θα κάνετε οι υπόλοιποι όταν η Εθνοφρουρά, η αστυνομία, η ICE ή οι στρατιώτες διαταχθούν να επιτεθούν σε εσάς ή στην οικογένεια και τους φίλους σας; Έχετε σκεφτεί ποτέ αυτή τη σαφή πιθανότητα; Νομίζω πως όχι.

Ο στρατός και οι στρατιώτες του δεν υπηρετούν ποτέ τον λαό, υπηρετούν μόνο τα τέρατα του κυβερνώντος κράτους. Την επόμενη φορά που θα επιλέξετε να πείτε τα ηλίθια λόγια, «σας ευχαριστώ για την υπηρεσία σας», θυμηθείτε το εξής: «Οι στρατιώτες είναι απλώς τρομοκράτες εγκεκριμένοι από την κυβέρνηση». Η αφοσίωσή τους είναι μόνο στους αφέντες τους στο έθνος-κράτος και ποτέ στις ταπεινές μάζες. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα παιδιά των άλλων ως τροφή της στον πόλεμο, επειδή μπορούν να υποστούν πλύση εγκεφάλου, αλλά μόνο όσοι υποφέρουν πολύ λόγω της συμβολής τους στον περιττό θάνατο λόγω διαταγών, έχουν βρει τη συνείδησή τους.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο GaryDBarnett.com.

Τα καλύτερα του Gary D. Barnett

Ο Gary D. Barnett είναι συνταξιούχος επαγγελματίας επενδύσεων που γράφει για την ελευθερία, την πολιτική, την ιστορία, την οικονομία και τη φιλοσοφία για πάνω από δύο δεκαετίες. Είναι εναντίον κάθε πολέμου και επιθετικότητας, και κατά του κράτους. Ζει και γράφει στη Μοντάνα.

lewrockwell.com

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου